Konsulovskoye
Grodzisko Konsulovskoye (pol. Konsułowskoje) położone jest w pobliżu wsi Respublikaniec na prawym brzegu Dniepru około 150 kilometrów na południowy-zachód od współczesnego Zaporoża i 90 kilometrów na północny-wschód od Chersonia.
Należy ono do grupy tzw. grodzisk post-Scytyjskich, których powstanie i funkcjonowanie związane jest z opisanym przez Strabona regionem etno-kulturowym określanym w antycznych źródłach pisanych jako Scythia Minor.
Do grupy tej należą stanowiska położone na obu brzegach Dniepru.
Na podstawie rezultatów uzyskanych w toku dotychczas prowadzonych w tym regionie badań archeologicznych udało się ustalić ogólne ramy chronologiczne funkcjonowania grupy grodzisk post-Scytyjskich. Najprawdopodobniej wszystkie z nich powstały w tym samym mniej więcej czasie tj. w III/II w. p.n.e. Okres ich funkcjonowania trwał około 400 lat. Pomimo badań archeologicznych prowadzonych na terytorium niektórych z grodzisk, do tej pory nie udało się uzyskać odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące ich historii i dziejów całego regionu w okresie od II w. p.n.e. po II w. n.e. Jest to szereg problemów badawczych związanych zarówno z ustaleniem szczegółowej chronologii owych stanowisk, ich funkcji oraz roli w historii społecznej i ekonomicznej regionu, jak i ustaleniem ich organizacji przestrzennej, podziałów wewnętrznych oraz dokładnych planów topograficznych.
Grodzisko Konsułowskoje po raz pierwszy opisane zostało w 1867 roku przez A.P. Czirkowa – członka Odeskiego Towarzystwa Miłośników Hiostorii i Starożytności. Dokładniejszy opis grodziska a także jego plan topograficzny był dziełem W.I. Goszkiewicza, który w lipcu 1913 roku przeprowadzil na terenie stanowiska także pierwsze wykopaliska archeologiczne. Ich rezultatem było odsłonięcie odcinka kamiennego wału obronnego na długości około 19 metrów. W połowie XX wieku archeolodzy z Instytutu Historii Kultury Materialnej Akademii Nauk ZSRR przeprowadzili na terenie grodziska badania powierzchniowe i wykonali cztery sondaże archeologiczne. Badania powierzchniowe i nadzór nad pozostałościami archeologicznymi na terenie grodziska prowadzone były także w latach ’70 – ’90 przez N.A. Gavryljuk i M.P. Olenkowskiego.
W 2014 r. archeolodzy z Muzeum-Rezerwatu “Chortyca” wykonali kilka sondaży archeologicznych, w których zarejestrowane zostały pozostałości kamiennej architektury.
Były to fragmenty zabudowy mieszkalnej grodziska oraz jego fortyfikacji. W roku 2015 odbył się pierwszy sezon prac polowych wspólnej ukraińsko-polskiej ekspedycji archeologicznej.